Rozdział 24

Rano obudziłam się z wielkim uśmiechem na twarzy. To były urodziny Olivii a nie moje, a mimo to bardzo się cieszyłam. Skoczyłam do szafy, wybrałam byle jakie ciuchy, poszłam pod prysznic a potem biegiem zleciałam na dół. Wszyscy siedzieli już w kuchni. Oprócz Olivki bo ta nadal szykowała się do szkoły.
Absolutnie każdy z chłopaków miał fenomenalny humor! Byliśmy bardzo podekscytowani faktem że możemy naszej koleżance sprawić taką niespodziankę. No i oczywiście to była świetna okazja by się odprężyć.
- Kawy? - spytał Niall oplatając wokół mnie swoje ciepłe ręce.
- A poproszę - odpowiedziałam z uśmiechem. Już po chwili stał przede mną wielki kubek pachnącego napoju. Mogę spokojnie przyznać że od kawy to jestem uzależniona.
Razem z chłopcami postanowiliśmy że gdy tylko Olivia do nas zejdzie to jak gdyby nigdy nic złożymy jej życzenia i w ogóle, żeby na pewno niczego się nie domyśliła.
- Wszystkiego najlepszego! - wrzasnęliśmy chórkiem gdy tylko koleżanka znalazła się na schodach. Zbiegła do nas i każdego po kolej uściskała i ucałowała. Po zjedzeniu swego urodzinowego śniadania razem ze mną ruszyła jak co dzień do auta w którym czekał już na nas Niall.
W mgnieniu oka znalazłyśmy się pod budynkiem szkoły. Wyskoczyłyśmy z auta a chłopak odjechał. W drodze do budynku dopadła nas Stella. Ta również z wielkim uśmiechem złożyła naszej solenizantce życzenia nie dając nic po sobie poznać.
Każda godzina lekcyjna niesamowicie mi się ciągła. Tak naprawdę tylko na matematyce z panią Jenkyns jakimś cudem skupiłam uwagę. Tak to niemal bez przerwy sms'owałam a to do Nialla, Liama i Louisa by się upewnić czy dają sobie radę. Na szczęście wszystko podobno było pod kontrolą.
Jedna lekcja, druga lekcja, trzecia lekcja... Czy na prawdę nie mogło być ich więcej?
Na szczęście w końcu nadeszła upragniona godzina. Koniec zajęć. Razem z Oli pożegnałyśmy się ze Stellą i ruszyłyśmy w stronę głównych drzwi. Niesamowity chłód w mgnieniu oka przeszył nasze ciała.Tym razem nie zapomniałyśmy wziąć ze sobą swetrów. Mieszkając w Londynie nauczyłyśmy się że pogoda bywa nieprzewidywalna.
Na parkingu stały już dwa duże auta. W jednym z nich jak zawsze siedział uśmiechnięty Niall natomiast w drugim machający do nas Harry.
- No to co, miłego popołudnia skarbie. Widzimy się wieczorem - pożegnałam się z Olivią i wsiadłam do pojazdu. Ruszyliśmy w stronę domu.
- Błagam Niall powiedz mi że wszystko macie pod kontrolą - zaczęłam panikować.
- Sami wyluzuj. Ze wszystkim sobie radzimy. Louis już udekorował cały dom i o dziwo wygląda dobrze. Zayn odebrał tort i udało mu się go dowieść w całości. A Liam od rana jest w kuchni i gotuje.
- Uff to świetnie - odetchnęłam.
Byliśmy na miejscu. Niall otworzył mi drzwi a ja wchodząc niemal oniemiałam. Cały dom wyglądał niesamowicie! Wszędzie pełno lampek i ozdób. Meble w salonie zostały odsunięte pod ściany tak że było mnóstwo miejsca. Pod jedną ze ścian salonu był ustawiony niewielki stoliczek i gigantyczne głośniki. Zayn naprawdę się spisał. Gdy skończyłam się tak zachwycać ruszyłam do kuchni.
- Hej Liam. Radzisz sobie? - spytałam.
- Tak wszystko w jak najlepszym porządku. Obiad dla Ciebie jest w lodówce, my już zjedliśmy - zakomunikował. - Wszelkie przekąski i tego typu rzeczy są jak widzisz już gotowe - powiedział pokazując palcem na stojące na blacie talerze.
- Rany chłopcy spisaliście się na medal! - byłam w niebo wzięta. Chłopcy uśmiechali się od ucha do ucha i chyba sami nie mogli uwierzyć że z wszystkim dali sobie tak świetnie radę.
- No jest godzina 16 a my mamy wszystko gotowe - podsumował Zayn.
- To świetnie. Teraz wszyscy do góry i błagam ubierzcie się porządnie!
Wszyscy posłusznie ruszyli w stronę swoich pokoi. Ja sama postanowiłam się odświeżyć i przebrać. No co jak co ale to była osiemnastka więc trzeba było się jakoś prezentować.

Wzięłam długi, orzeźwiający prysznic następnie wyszłam z kabiny i otarłam swoje ciało ręcznikiem. Ubierając szlafrok podeszłam do komody standardowo wyciągając suszarkę. Zrobiłam porządek ze swoim włosami tym razem ich nie prostując. Wykonałam jeszcze delikatny, naturalny makijaż po czym udałam się do szafy by wyciągnąć sukienkę. Nie miałam ich zbyt wiele. Zdecydowałam się na tą zakupioną przez Nialla. Bardzo mu się spodobała. Ubrałam do niej jeszcze czerwone szpilki po czym opuściłam swój pokój.
Na korytarzu spotkałam się z chłopakami. W momencie z naszych ust wydobyło się wielkie - Łał!
Naprawdę każdy wyglądał bosko. Nie ukrywam że najbardziej podobał mi się oczywiście Niall. Ubrał ciemne spodnie, koszule i postawił lekko włosy na żelu. Na mój widok szeroko się uśmiechnął.
- Wyglądasz ślicznie w tej sukience - wyszeptał mi do ucha.
- Dziękuję. Ty też prezentujesz się całkiem dobrze - odpowiedziałam namiętnie całując chłopaka.
Zeszliśmy wszyscy na dół. Po chwili rozległ się dzwonek do drzwi.
- Kto to? Przecież jest dopiero 17 - byłam zaskoczona.
- Ja chyba wiem kto - odpowiedział podekscytowany Malik i ruszył otworzyć drzwi.
Już po chwili ukazała nam się śliczna dziewczyna. Była uśmiechnięta od ucha do ucha.
- Chłopcy, Sami, poznajcie Perrie - przedstawił kulturalnie Zayn.
- Hej - przywitała się z nami.
Nie mogłam przestać się jej przyglądać. Kolejna osoba przez którą wpadam w kompleksy. Pomijając oczywiście fakt że była wyższa to była szczuplejsza. Miała blond włosy, idealną cerę i szczery uśmiech. Ubrała się naprawdę ślicznie. Sukienka którą miał na sobie dodawała jej uroku i podkreślała idealną figurę.
Ruszyliśmy wszyscy w stronę kanapy.
Spędziliśmy miłe 30 minut. Wiele się dowiedziałam o Perrie. Ma podobne zainteresowania, również ma swojego psiaka no i tak jak ja umawia się z jednym z członków One Direction. Naprawdę wiele nas łączyło. Od razu się polubiłyśmy.
Usłyszeliśmy ponownie dzwonek do drzwi. Goście pomału zaczęli się schodzić. Chłopcy serdecznie ich witali i zapraszali do środka natomiast ja z dziewczyną Malika dopinałyśmy wszystko na ostatni guzik. Zaniosłyśmy do salonu napoje, alkohol i wszystko co udało się przygotować Liamowi. Następnie włączyłyśmy muzykę a na szklanym stoliku poustawiałyśmy wszystkie prezenty dla Olivii.
Nagle w kieszeni za wibrował mi telefon. To SMS od Harrego:
Będziemy za 5 minut! 
- Uwaga, za chwilę będzie tu Olivka z Harrym- powiadomiłam wszystkich. Musze przyznać że byli bardzo punktualni. Po pięciu minutach stanęła w drzwiach solenizantka wraz ze swoim chłopakiem.
- NIESPODZIANKA! - rozległ się wielki wrzask. Oli nie mogła uwierzyć w to co widzi. Podbiegła do nas i z piskiem zaczęła wszystkim dziękować. Podbiegła i do mnie mocno się przytulając.
- Dziękuję Ci Sami, wiem że to twoja zasługa - powiedziała a pojedyncza łza spłynęła z jej oka.
- Nie ma za co Słońce. A teraz nie płacz tylko bierz się do zabawy!
- Jasne - zaśmiała się.
- Ale pozwól że najpierw Ci kogoś przedstawię, to jest Perrie - wskazałam na dziewczynę która stała obok mnie.
- Hej - przywitała się Olivka - dziewczyny zmierzyły się uważnie od stóp do głów.
- Miło Cię poznać - powiedziała Perrie. Jakoś nie ciągnęło ich do rozmowy.
- Oli patrz, tam jest Stella. Może przedstawisz ją chłopakom - zaproponowałam.
- Tak to świetny pomysł - odpowiedziała i zniknęła gdzieś w tłumie.
Impreza na dobre zaczęła się rozkręcać. Fajni ludzie, super muzyka, pyszne jedzenie i litry alkoholu. Zdecydowanie tego było nam wszystkim trzeba. Każdy ma swoje problemy i zmartwienia a impreza to świetny moment by odreagować. Olivce bardzo się podobało. Tak jak i chłopcy obiecali, mocno ją upili. Z resztą nie oszukujmy się, każdy był mocno wstawiony, nawet Niall i Liam.
Była już druga w nocy a my nadal niesamowicie się bawiliśmy. Stella i Perrie chodź były "nowe" w towarzystwie to bardzo dobrze się czuły. Nie były skrępowane przed chłopakami i po prostu postanowiły się bawić. Ludzie tańczyli w salonie, w kuchni a nawet na schodach.
-  Niall, widziałeś może Olivię? - spytałam tańczącego ze mną chłopaka.
- Nie. Dawno jej nie widziałem - odpowiedział.
- No ja właśnie też - Horan nagle zaczął się śmiać.
- Co? - spytałam zdezorientowana.
- Chyba znalazłem nasza zgubę - powiedział pokazując palcem na Olivię która z butelką wódki tańczyła na kuchennym blacie. Po chwili dołączyła do niej Stella i Harry. Byli gwiazdami wieczoru chodź Oli już ledwo co trzymała się na nogach. Ja tym razem postanowiłam nie wypić tak dużo jak ostatnio by mieć wszystko na wodzy.
Goście świetnie się bawili dużo pili i żartowali. Kilka osób skorzystało nawet z naszego zestawu do karaoke. Oczywiście nie obyło się bez wokalnych popisów chłopaków. Po pijaku nie szło im tak dobrze jak zwykle.
Godziny mijał i z czasem coraz więcej taksówek stawało pod naszym domem. Niestety trzeba było pożegnać się już z większą liczbą gości. Ci którzy u nas spali jeszcze chwilę pobalowali a potem każdego zaprowadziliśmy do odpowiednich pokoi.
Zostałam ja, Niall, Zayn, Liam i Perrie. Razem postaraliśmy się jakoś wszystko chociaż trochę ogarnąć. Powyrzucaliśmy butelki, ustawiliśmy z powrotem meble, pozanosiliśmy naczynia do kuchni no a potem i na nas przyszła pora. Ja tak naprawę nie odczuwałam zbytnio zmęczenia.
- Impreza się podobała? - zagadnęłam Perrie siedzącą w kuchni.
- Było świetnie! Bardzo się cieszę że Was poznałam - odpowiedziała z wielkim uśmiechem.
- Ja też się cieszę - przyznałam.
- Chodź, idziemy spać - przerwał nam Zayn odciągając swoją dziewczynę od stołu. Ta się odwróciła, ciepło uśmiechnęła a potem zniknęła za ścianą.
- Pozwolisz że ja też Cię porwę - wyszeptał do mojego ucha Irlandczyk.
- A pozwolę - ledwo co skończyłam swoją wypowiedź a już znalazłam się w rękach swojego chłopaka niosącego mnie do pokoju.
- Niall puść mnie bo nabawisz się przepukliny! - wrzasnęłam.
- Oj daj spokój Sami. Jesteś idealna i chyba troszkę przesadzasz - odpowiedział całując mnie delikatnie w usta. Otworzył drzwi od swego pokoju a następnie położył mnie na miękkim łóżku. Miałam ochotę pozostać już w tej pozycji jednak nie wygodnie by mi się spało w sukience.
- Niall, czy mogę prosić jakąś twoją koszulkę? Wolała bym się przebrać.
- No jasne - odpowiedział po czym zaczął szukać czegoś w swojej komodzie. - Proszę - powiedział z uśmiechem podając mi bluzkę z napisem "FREE HUGS". Miałam identyczną. No może kilka rozmiarów mniejszą.
Udałam się do łazienki, ściągnęłam z siebie ubrania i na bieliznę nałożyłam koszulkę która sięgała mi kawałek za pupe. Zmyłam jeszcze makijaż i postanowiłam powrócić do swojego chłopaka.
Otworzyłam drzwi i podchodząc do łóżka poczułam ciepłe dłonie Nialla na swojej talii.

- Nie uciekniesz mi tak szybko - zaśmiał się po czym zaczął składać delikatne pocałunki na mojej szyi. Odwróciłam się i przywarłam do jego warg. Jak zawsze były gorące. Chłopak wziął mnie na ręce a ja bez zastanowienia oplotłam nogi wokół jego bioder. Po chwili leżeliśmy już na łóżku namiętnie się całując. Niall jednym zwinnym ruchem pozbawił mnie koszulki a ja nie pozostawałam mu dłużna. Oboje byliśmy już tylko w bieliźnie. Nie wiem co sprawiło że byliśmy tacy śmiali i spontaniczni ale najwyraźniej działało to na naszą korzyść. Chłopak rzucił w moją stronę krótkie spojrzenie jak by chciał sprawdzić czy aby na pewno nie mam wątpliwości, po czym zabrał się za zapięcie od mojego biustonosza. Gdy już je rozpracował nadeszła kolej na dolną część bielizny. Wszystkie ubrania leżały na podłodze a my byliśmy zupełnie nadzy.
Irlandczyk ponownie zaczął całować moją szyję powoli schodząc w dół. Objęłam go mocno i nie puszczałam. Poczułam go w sobie. Biodra chłopaka zaczęły się delikatnie poruszać z czasem zwiększając tempo. Na całym ciele miałam ciarki. Oboje czuliśmy niebywałą rozkosz i zadowolenie.
Po chwili zdyszani opadliśmy na łóżko. Nasze oddechy zaczęły spowalniać a serca powracały do normalnego rytmu. To była absolutnie najcudowniejsza noc jaką dotychczas spędziłam w Londynie, a może i nawet w całym życiu.
- Kocham Cię Sam - usłyszałam cichy głos chłopaka.
- Ja Ciebie też Niall.

******************************************************************************
Imprezka, imprezka, imprezka *.*
No kochani, mamy kolejny rozdział! To już 24 :)
Mam nadzieję że jego długość zrekompensuje Wam wszelkie błędy no i to że dodałam tak późno :P
Niestety wróciłam do domu o takiej godzinie że nie wyrobiłam się wcześniej.
Jak zawsze zapraszam do dzielenia się opinią w komentarzu ;*

Kocham,
Sami <3