EPILOG

Droga Sam,
Te kilka godzin spędzonych w szpitalu było najgorszym czasem w całym moim życiu. Ten strach, ból i bezsilność. Fakt że nie mogę nic zrobić wykańczał mnie. Wszyscy dzielnie siedzieliśmy przed salą czekając aż łaskawie wyjdzie jakiś lekarz i powie nam co dalej. Pomyśleć że to w jego rękach leżało całe nasze życie. Jednym słowem mógł przekreślić naszą przyszłość, to od niego zależało czy będziemy się cieszyć czy może raczej płakać.
Gdybyś tylko mogła wiedzieć co czułem gdy dowiedziałem się że nie żyjesz. Mój świat wywrócił się do góry nogami a serce w momencie rozprysło się na miliony malutkich kawałeczków. Ból przeszywał całe moje ciało. Nie mogłem zrozumieć dlaczego tak się stało i nadal tego nie rozumiem. W momencie moje życie stało się puste i bezwartościowe bo niesprawiedliwy i okrutny los zabrał mi jego sens.
Byłaś, jesteś i zawsze będziesz miłością mojego życia - tą jedyną. Pomyśleć że chciałem spędzać z Tobą każdą najmniejszą chwilę. Pragnąłem trzymać Cię w ramionach, przytulać, dotykać, całować i mówić jak bardzo Cię kocham. Wiązałem z Tobą swoją najdalszą przyszłość. I co teraz? Zgubiłem się. Nie wiem co mam robić i nie potrafię funkcjonować.Na tym zakręcie swojego życia jestem bezsilny. Bezustannie o Tobie myślę. Nie mogę zapomnieć. Jesteś tą o której myślę przed zaśnięciem oraz tuż po przebudzeniu.
Wszyscy cały czas mi powtarzają że muszę dać sobie trochę czasu. Że to co czuje minie i będzie dobrze. Że wspomnienia zbladną i będę mógł z powrotem żyć normalnie ale to nie prawda. Wystarczy że na ułamek sekundy zamknę oczy i widzę Ciebie. Słabą, bezsilną i bezradną leżącą zakrwawioną na ulicy. To jest jak koszmar który nigdy nie minie i nigdy nie pozwoli mi zapomnieć. Czy można zapomnieć że zabrano nam tlen którym oddychamy?
Twój śmiech, głos, łzy - tak bardzo mi tego wszystkiego brakuje a przecież to dopiero początek. Minęło kilka dni a co potem? Co przez kolejne lata? Do końca życia będę to czuł. Będę czuł się samotny chodź otacza mnie tak wiele osób. Zapomnę co to miłość i już nigdy jej nie zaznam. Podobno prawdziwie pokochać można tylko jedną osobę. Gdy ona odejdzie, to już wszystko stracone.
Mimo to mam nadzieję że pamiętasz moją obietnice. Powiedziałem Ci kiedyś że nigdy Cię nie zostawię i zawsze będę przy Tobie. Słowa dotrzymam. Pozostanę z Tobą w swoim sercu, umyśle i wspomnieniach. Jest jeden powód który bardzo mi to ułatwi, dzięki któremu nigdy, ale to naprawdę nigdy o Tobie nie zapomnę. Zastanawiasz się co to takiego? Nasza córeczka. Dlaczego ona przeżyła a ty zmarłaś? Nie mam pojęcia ale widocznie tak miało być. Gdy tylko ją ujrzałem zacząłem płakać jak małe dziecko. Patrząc na nią czułem ból, rozumiesz? To maleństwo ma twoje oczy, ten sam uśmiech i delikatne, kręcone włoski. Teraz to ona będzie najważniejszą dziewczyną w moim życiu. Teraz to jej poświęcę cały swój czas. Wiesz że nie wybraliśmy dla niej imienia? Obiecałaś że się zastanowisz i że razem się zdecydujemy. Nie martw się, zadecydowałem sam. Dałem jej na imię Destiny. Dlaczego tak? Bo wierzę w przeznaczenie. Wierzę że moim przeznaczeniem było Cię spotkać. Będę o nią dbać tak bardzo jak tylko potrafię, wiem żebyś tego chciała.
Dziś jest ten dzień w którym musimy Cię oficjalnie pożegnać. Wszyscy razem pojedziemy do zatłoczonego kościoła ze smętnymi minami i załzawionymi oczami nie odzywając się do siebie by przypadkiem nie powiedzieć czegoś głupiego. Nawet nie wyobrażasz sobie jak bardzo wszyscy za Tobą tęsknią. Nasz dom nie jest bez ciebie taki sam. Teraz wszyscy czują się w nim obco. Każdy boi się przejść obok twojej sypiali. A Olivia? Zamknęła się w sobie i nie chce z nikim gadać. Strata Ciebie zabolała ją tak samo jak mnie. Ona utraciła siostrę.
Wiesz że gdy umierałaś w szpitalu to przyjechał twój ojciec? On o niczym nie wiedział, był w delegacji. Nie wiedział co planuje twoja matka. Gdy pojawił się obok nas pierwsze co zauważyłem to smutek i rozpacz wypisane na jego twarzy. On naprawdę Cię kocha, uwierz mi.
Dopiero teraz, gdy Ciebie już nie ma, uświadomiłem sobie jak wiele wniosłaś do naszego życia. Do życia każdego z kim było dane Ci się spotkać. Byłaś jak anioł którego zesłano by wykonał swoją misję. Pokazałaś grupce zwykłych ludzi jak ważna jest w życiu miłość, rodzina i przyjaźń. Pokazałaś że warto kochać, ufać i wierzyć. Po skończonym zadaniu odeszłaś siejąc w okół pustkę i rozpacz.
Postanowiłem napisać ten list byś wiedziała co czuję. Moje myśli i pragnienia będą zawsze z Tobą. Chciałem się z Tobą pożegnać tak bardziej osobiście i od serca. Zbyt wiele dla mnie znaczyłaś bym po prostu stanął nad trumną, powiedział "żegnaj" i odszedł - to za mało.
Pamiętaj proszę, że Cię kocham i to nigdy się nie zmieni. Nigdy Cię nie zostawię i wiem że ty również będziesz przy mnie bo jesteś moim aniołem.
Dzięki tobie uwierzyłem że warto kochać. Prawdziwa miłość istnieje trzeba tylko otworzyć swoje serce. Ja swoje otworzyłem i w pełni oddałem Tobie. Mimo iż tak szybko mnie opuściłaś - nie żałuję.
Może i życie toczy się dalej ale moje już zawsze będzie stać w miejscu. Zatrzymało się właśnie w tym roku w którym Cię poznałem. Te chwilę spędzone razem będą bez końca w kółko odtwarzać się w mojej głowie. Ten rok był dla mnie wyjątkowo ważny bo poznałem Ciebie - sens mojego życia.
Będę za Tobą potwornie tęsknił.
Wierzę że to wszystko ma sens.
Wierzę że nadal gdzieś tam jesteś.
Wierzę że nadal mnie kochasz.

 Jesteś moim aniołem,

 Tęsknię,

 Nialler xx

*********************************************************************************

No tak, więc to już naprawdę koniec :) Koniec tej historii i tych bohaterów. Wybaczcie mi proszę to że uśmierciłam Sami. Dla mnie również było to trudne i bolesne ale chciałam pokazać że niektóre sytuacje uczą czegoś w życiu. Czasem przydarzy nam się coś przykrego i bolesnego ale ma to jakiś ukryty sens.

Po raz kolejny bardzo Wam wszystkim dziękuję że byliście ze mną przez taki kawał czasu! Odwiedziliście mojego bloga 27 575 razy i pozostawiliście 650 komentarzy. Nie ważne czy lubicie moje opowiadanie czy też jesteście hejterem, i tak dziękuję! Każdy z Was w jakiś sposób mnie tu motywował i zachęcał do dalszego pisania :)

Mam nadzieję że zostaniecie ze mną również przy drugim opowiadaniu. Już niebawem pojawi się notka w której napiszę kiedy dodam bohaterów, prolog, pierwszy rozdział, jak często będę publikować itp.

Kocham Was najmocniej na świecie! ;**

Sami<3